Ποδήλατο!?!

(Η καταπληκτική φωτό είναι από την cmedrang: http://www.flickr.com/photos/cmedrang/)

Προχτές Τρίτη, 27-11-2007, συνειδητοποίησα ότι σαπίζω 8 ώρες στην καρέκλα του γραφείου μου μπροστά στο PC και όταν γυρνάω σπίτι -βράδυ πια- δεν μπορώ να χωνέψω ούτε το φαγητό που ετοιμάζω και τρώω εκείνη την ώρα.

Οι κοιλιακοί χάθηκαν (!?!), το στομάχι -όλη μέρα σε αδράνεια- αρνείται να πάρει μπροστά στις 6.00 το απόγευμα, η μέση έχει χάσει κάθε ίχνος ελαστικότητας.

Για γυμναστήριο εκείνη την ώρα ούτε λόγος -να φάω και να σαπίσω στον καναπέ ζητάει ο οργανισμός μου!!

Τα πόδια δεν λειτουργούν ούτε αυτά. Πήγα για ψώνια και περπάταγα σαν κότα που φοβάται μη σπάσουν τ' αυγά!!

Αντίσταση - Αντίσταση. Κάνε κάτι είπα μέσα μου.

Και το ίδιο βράδυ ξεκίνησα και πήγα με τα πόδια από Κυψέλη -ψηλά στα Τουρκοβούνια- μέχρι Σεπόλια, στο φίλο μου τον Βασίλη.

38 λεπτά το έκανα, τα πόδια ξεσκούριασαν.

Μετά από καμιά ώρα έφευγα από τον Βασίλη με το νέο μου ποδήλατο!! Ένα ελεκτρίκ πορτοκαλί/μαύρο μεταχειρισμένο βέβαια, φροντίδας Βασίλη βέβαια- Acropolisbikes , με πολλές αμφιβολίες πώς θα φτάσω εκεί πάνω...

Κι όμως έφτασα -μετά από 18 λεπτά- με πόδια σε άριστη κατάσταση αλλά πνευμόνια και καρδιά που δούλευαν υπερωρίες. Πάρτο πιο cool σκέφτηκα.

Ένοιωθα όμως σα μικρό παιδί που απέκτησε καινούργιο παιχνίδι. Άλλη φάση.

Δήλωση διαφορετικότητας και ελευθερίας μέσα στην πόλη. Πρωτοπορεία θα έλεγα. Αυτοκίνητα έχουν όλοι, μηχανή πήρε κι η κουτσή Μαρία -που λέει ο λόγος- ποδήλατο όμως λίγοι.

Δεν ξέρω πώς και ποιές μετακινήσεις μου θα εντάξω στο νέο μου όχημα καθώς χρησιμοποιώ και τη μηχανή και το αυτοκίνητο -δεν είμαι "τρελαμένος" δηλαδή, αλλά σίγουρα στο κέντρο θα πηγαίνω με αυτό. Μάλλον θα με βοηθήσει ο Βασίλης, καθώς από βόλτες στην πόλη άλλο τίποτε. Άσε που οργανώνει και tour στο κέντρο και βλέπεις την πόλη με άλλο μάτι.

Ίδωμεν...