Δ.Ε.Κ.Ο. --> Ποτέ μη σώσω...

Έχετε δει τη διαφήμιση -επίσημη διαφήμιση δημόσιας επιχείρισης κοινής οφέλειας- με την τύπισα που πάει μια καφετέρια σε κατάστημα service για επισκευή;
- Χαίρετε, η καφετέρια δεν κάνει καφέ!!, συστήνεται ευγενικά η πελάτης.
- Ναι, αλλά δεν έχει πάγιο ΟΤΕ!!!??!!, απαντά με νόημα ο υπάλληλος του service.
- Δεν κάνει τίποτε, ούτε freddo, ούτε fredducino, τίποτε..., συνεχίζει έκπληκτη η πελάτης, μάλλον δεν θα κατάλαβα καλά, σκέφτηκε...
- Ναι, αλλά δεν έχει πάγιο ΟΤΕ!!!??!!, επιμένει ο ανεκδιήγητος, με νόημα αυτή τη φορά.
- Ούτε γαλλικό, τίποτε... Άλλα έλεγε το manual και η εγγύηση..., συνεχίζει να ελπίζει η πελάτης
- Λυπάμαι, αλλά δεν έχει πάγιο ΟΤΕ!!!??!!, τελειώνει τη συζήτηση ο υπάλληλος.

Τί θέλει να πει η διαφημισάρα της ΔΕΚΟ-ΟΤΕ;
Ότι αν είχε πάγιο ΟΤΕ θα δούλευε!!! Αν είχε μίζα δηλαδή, κερατιάτικα δηλαδή για να περνάνε καλά τα "ρετιρέ" θα δούλευε!!
Εκεί φτάσαμε λοιπόν. Μια δημόσια επιχείρηση κοινής οφέλειας διαφημίζει ότι χωρίς πάγιο -χωρίς τα κερατιάτικα- δεν πρόκειται να γίνει τίποτε σ' αυτήν τη χώρα...
Θα μου πεις δεν τόξερες; Ναι, αλλά να το διαφημίζει κιόλας;!!;

Μιλάμε για υπηρεσίες παροχής τηλεφωνίας που χρόνια τώρα λόγω μονοπωλίου μας τις παρείχαν με πάγιο χρήσης, "για να βγαίνει η επιχείρηση ρε παιδιά" ...οι συνδικαλιστές ποτέ δεν σκέφτηκαν να διαμαρτυρηθούν, απ' ό,τι ακούω έχουν "απαλλαγές" και διευκολύνσεις, οπότε...

Είμαι 5 μήνες χωρίς internet -σα να είμαι χωρίς ρεύμα νοιώθω- και μάλλον δεν πρόκειται να έρθει. Ο ΟΤΕ σαμποτάρει τους άλλους παρόχους, αλλά δεν ενδίδω...
Ένας φίλος μου είπε: Είναι κατάπτυστο, αλλά αν θες να κάνεις τη δουλειά σου κάνε μια αίτηση στον ΟΤΕ και σε 25 μέρες θα τόχεις. Και επαναστατείς σε κάτι άλλο.
Δεν το κάνω. Ποτέ μη σώσω να έχω πρόσβαση. Δεν κάνω εκπτώσεις στις αρχές μου -τουλάχιστον εκεί που η συνείδησή μου δεν με αφήνει να υποχωρήσω άλλο...
Είναι μια σύμβαση η ζωή που ζούμε και όσο βαθύτερα στην παραγωγή και την καθημερινότητα μπαίνουμε, τόσο "βήματα προς τα πίσω κάνουμε". Όμως να τα κάνουμε συνειδητά, να ξέρουμε κάθε μέρα πού πατούμε και πού βαδίζουμε. Να μην είμαστε έρμαια των καταστάσεων.
Πολλά γίνονται κάθε μέρα, πολλά υπομένουμε, ξέρω... πολλά θα μου ανταπαντούσατε...
Ό,τι μπορεί ο καθένας παιδια. Δεν είμαστε λίγοι...