Αυτό το ιστολόγιο χωρίζεται σε δυό περιόδους. Η πρώτη, καλοκαίρι 2007, διαβάζεται ανάποδα!! Από κάτω προς τα πάνω ή αν θέλετε χρονολογικά, καθώς οι νεώτερες
αναρτήσεις εκείνης της περιόδου σχετίζονταν με τις προηγούμενες.
Τα υπόλοιπα κανονικά !?! Άντε, να δούμε πού θα μας βγάλει...


Κυριακή, Φεβρουαρίου 12, 2012

12-02-2012!!

Άλλοι θυμήθηκαν κρεμάλες, άλλοι "εθνοσωτήρες" τύπου παπαδόπουλου (φτου - φτου!!), άλλοι ελληνικές σημαίες, άλλοι -καθηγητάδες!!- μάς λένε ότι η πτώχευση δεν θα είναι σκληρή (λες και όλα θα δουλεύουν ρολόι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας), άλλοι μας λένε ότι αν πτωχεύσουμε θα πεθάνουμε, πτωχοί και γέροι κλαίνε για τις χαμένες συντάξεις που τις στήριζαν τόσα χρόνια σε αυτούς τους ανάξιους που ψήφιζαν, άλλοι -εργατοπατέρες και σταλινικοί- παίζουν ακόμα παιχνίδια στις πλάτες του καθενός... ο ήλιος βγήκε μετά τη βροχή... η Αθήνα θα λαμπυρίζει το βράδυ (μάλλον για άλλους λόγους)... οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα...
Εγώ ποστάρω το σταυρό του μαρτυρίου (του Brian) σε μια άκρως σουρρεάλ γωνιά του πλανήτη που ζω...

γιατί δεν γράφεις εδώ τις σκέψεις σου?

Πατέρα αν όλα αυτά που ποστάρεις στο FB τα έγραφες εδώ, το blog σου θα "πέταγε"... μου είπε σήμερα ο γυιός μου...
Δίκιο έχει... αλλά πού να θυμάμαι όλα αυτά που ποστάρισα τον τελευταίο καιρό... Είναι γεγονός, ότι το FB λειτουργεί πιο άμεσα, κάτι σαν tweet από το να γράφεις εδώ πέρα... Ας μην τα παρατήσω όμως και τελείως... Ας κάνω μια προσπάθεια να αναρτήσω σκέψεις κι εδώ...
Ας κάνω μια αρχή από σήμερα...